ﭘﺎی "ﺩﻝ" ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ
نوشته های من...
ﭘﺎی "ﺩﻝ" ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ
نوشته های من...کتاب پیشنهادی: خانه خورشید:ماندانا زندی
«ﮔﻔﺘﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ؟در چه خیالی؟به کجایی؟
بی تاب توأم،محو توأم،خانه خرابم!»
ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ:-ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﺭاﻩ ﺭﻭ ﻃﻲ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻬﻢ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ...اﻭﻥ ﻗﺪﺭ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﻪ ﻧﻔﺴﻲ ﺑﺮاﻱ ﻫﻴﭻ ﻛﺪﻭﻡ ﻣﻮﻥ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ...اﻣﺎ...ﻋﺎﻗﺒﺖ...ﻋﺸﻖ ﻣﺎ...ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺭﻭ ﺷﻜﺴﺖ ﺩاﺩ...ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ی ﻋﺸﻖ اﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩاﺷﺘﻢ ﺗﻮﺣﻴﺪ!ﻫﻤﻴﺸﻪ!
ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ:-ﻣﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﺟﺎﻫﺎ ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﺩﻳﺪﻡ و ﻟﻤﺲ ﻛﺮﺩﻡ...ﻣﻦ...ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ ﺭﻭﻱ ﺳﻴﻢﻫﺎﻱ ﺧﺎﺭﺩاﺭ ﺩﻳﺪﻡ...ﻣﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﺗﻮﻱ ﭘﻼﻙﻫﺎﻱ ﺫﻭﺏ ﺷﺪﻩ,ﺑﺪﻥ ﻫﺎﻱ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﺮ,ﺩﺳﺖ و ﭘﺎﻫﺎﻱ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺩﻳﺪﻡ...ﻣﻦ...ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﻭﺳﻄ ﺷﻌﻠﻪﻫﺎﻱ ﺁﺗﻴﺶ ﺩﻳﺪﻡ...ﭘﺸﺖ ﻣﻴﻠﻪ ﻫﺎ...ﺑﺎ ﻟﺐﻫﺎﻱ ﺗﺸﻨﻪ...ﻣﻦ...ﻋﺸﻖ ﺭﻭ...
ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ:-ﻣﻬﻢ اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﻗﺼﻪ ی ﻣﺎ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺧﻮﺵ!ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻭﺳﻄ ﻫﻤﻪ ی اﻳﻦ ﺯﺟﺮ و ﻋﺬاﺏ ﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﻓﻮﻻﺩ ﺁﺏ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪﻳﻢ,ﻣﻘﺎﻭﻡ,ﻣﺤﻜﻢ...ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻫﻤﻪ ی اﻭﻥ ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻫﺎ...ﻋﺸﻖ ﻭاﻗﻌﻲ ﺭﻭ ﭘﻴﺪا ﻛﺮﺩﻳﻢ,ﺧﻮﺩ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻣﻮﻥ ﺭﻭ,ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻳﻠﺪاﺗﺮﻳﻦ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺭﻭ ﭘﺸت ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻴﻢ و ﺣﺎﻻ...ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻱ ﻣﺎ...ﻓﻘﻄ ﺳﭙﻴﺪﻩ ی ﺻﺒﺤﻪ!ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺧﻴﻠﻲ ﺟﻨﮕﻴﺪﻳﻢ,ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻛﺮﺩﻳﻢ و ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺳﺮ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻓﺮﻭﺩ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻳﻢ,ﺧﺪا ﻫﻢ ﻛﻪ از ﻫﻤﻮﻥ ﺑﺎﻻﺑﺎﻻﻫﺎ ﻫﻮاﻣﻮﻥ ﺭﻭ ﺩاﺷﺖ و ﺩﺭﺳﺖ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻴﺎﻝ ﻣﻴﻜﺮﺩﻳﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺤﺎﻟﻪ,ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ اﺯ ﻧﻮ ﻳﻪ ﻭﺭﻕ ﺟﺪﻳﺪ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻱ ﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩ,ﻫﻤﻮﻥ ﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ"ﻛﺴﺎﻧﻴﻜﻪ ﺟﺰ اﻭ,ﺩﻳﮕﺮاﻥ ﺭا ﺑﻪ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ,ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺩﻋﺎﻫﺎﻳﺸﺎﻥ اﺟﺎﺑﺖ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ و ﻧﻴﺎﺯﺷﺎﻥ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ"...ﺁﺭﻩ ﻋﺰﻳﺰ ﺩﻝ ﻣﻦ...ﺗﻨﻬﺎ ﺭاﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻓﻘﻄ ﺗﻮﻛﻞ ﺑﻮﺩ...ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺖ و ﻳﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﺎ ﺑﻬﻢ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ;
ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ:ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺯﻧﺪﻱ,ﻧﺸﺮﻋﻠﻲ
پ.ن:ﺁﻳﺖ اﻟﻠﻪ ﺧﺎﻣﻨﻪ اﻱ:"ﻧﮕﺬاﺭﻳﺪ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮاﻧﻲ ﺑﺮاﻱ شهدا به سرنوشت روضه خوانی برای ﺳﻴﺪاﻟﺸﻬﺪاء در دوره هایی،دچار شود.همان چیزی که هست را بیان کنید؛منتها بیان هنرمندانه؛"
و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺟﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰ,ﺗﻮ ﭼﻪ ﺯﻳﺒﺎ و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑُﺮﻫﻪ اﻱ اﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ اﻳﻦ ﺁﺏ و ﺧﺎﻙ ﺭا ﻗﻠﻢ ﺯﺩﻱ و ﺑﻪ ﻭاﻗﻌﻴﺖ ﻧﻮﺷﺘﻲ.
ﺩﺭ ﺭﻭﺯِ ﺭﻭﻧﻤﺎﻳﻲ ,ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﺷﺎﻫﺪ اﺷﻚﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ,ﺑﻐﺾ ﻫﺎﻱ ﺧﺎﻧﻮاﺩﻩ ی ﺷﻬﺪا و ﺟﺎﻧﺒﺎﺯاﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﮔَﻠﻮ ﻣﺎﻧﺪ و ﻗﻂﺮﻩ اﺷﻚِ ﺧﻮﺩِ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻗﻊ ﺻﺤﺒﺖ ﺭاﺟﻊ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯاﻥ و ﺷﻬﺪاﻱ ﻋﺰﻳﺰﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻡ.ﻛﻪ ﺻﺪاﻳﺖ ﻟَﺮﺯ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺗُﻦِ ﺻﺪاﻳﺖ ﭼﻪ اﺷﻚ ﻫﺎ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ...
ﺟﻠﺴﻪ اﻱ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺰاﺭ ﺷﺪ و ﺧﻮاﻧﺪﻥ اﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ و ﻗﺼﻪ ی ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺗﻮﺣﻴﺪ و ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ,ﺣﺲ و ﺣﺎﻝ ﻣﻌﻨﻮﻱ و ﺭﻭﺣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺮاﻱ ﮔﻔﺘﻦ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﻗﺎﺻﺮ اﺳﺖ.
ﻗﻠﻤﺖ ﻣﺎﻧﺎ,ﻣﻮﻓﻖ و ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﻲ ﺑﺎﻧﻮ
کتاب پیشنهادی: بلا گردون:م. بهارلویی
ﻫﻨﻮﺯ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺩاﻧﻠﻮﺩ ﺁﻫﻨﮓ ﺩاﺷﺖ و ﺯﻳﺮﻟﺐ ﺁﺭاﻡ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺧﻮاﻧﺪ:-ﻧﺬﺭ ﻛﺮﺩﻡ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﻳﻠﺪا ﻛﻨﺎﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ/ﺣﺎﻓﻆﻢ ﺭا ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﻜﺸﻢ
ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻮﺩ و ﺩاﻧﻠﻮﺩ ﺁﻫﻨﮓ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺗﻨﺪ ﭘﻴﺎﻣﻲ ﺁﻣﺪ,"ﻣﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﭘﻴﺎﻡ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﺪاﺭﻡ,ﻣﻴﺪﻭﻧﻢ ﺑﺪﻣﻮﻗﻊ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻣﻴﺘﻮﻧﻢ ﺯﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ?ﻛﺎﺭ ﻣﻬﻤﻲ ﺩاﺭﻡ!
ﺳﻮﺩا ﻧﻔﺴﺶ ﺭا ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺩاﺩ و ﻓﻘﻄ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ "ﻫﻮﻡ" ﺑﺴﻨﺪﻩ ﻛﺮﺩ.ﻫﻨﻮﺯ ﭘﻴﺎﻡ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﻲاش ﺯﻧﮓ ﺧﻮﺭﺩ.ﺁﻥ ﺭا ﻭﺻﻞ ﻛﺮﺩ و ﺑﺎ ﺩﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﻠﺮﺯﻳﺪ ﻛﻨﺎﺭ ﮔﻮﺵ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﻲ ﺁﺭاﻡ ﺳﻼﻡ ﻛﺮﺩ.ﺻﺪاﻱ اﻣﻴﺮﺣﺎﻓﻆ ﺭا اﺯ ﺁﻥ ﺳﻤﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻛﻼﻓﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩاﺩ:-ﺳﻼﻡ.اﺯ ﻛﺎﺩﻭﺕ ﺧﻮﺷﺖ اﻭﻣﺪ?!
ﺑﻼ ﮔﺮﺩﻭﻥ:م.ﺑﻬﺎﺭﻟﻮﻳﻲ,اﻧﺘﺸﺎﺭاﺕ ﺑﺭﻛﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ
پ.ن:ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﻣﻴﺪﻭﻧﻴﺪ اﺳﻢ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﭼﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﻦ ﻛﺮﺩ...ﺩﺭﺳﺖ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ی اﺗﻔﺎﻓﺎﺕ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺭﺩﻳﻒ ﺷﺪ و ﺩﻟﻢ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﺑﻼ اﺯ ﻋﺰﻳﺰاﻧﻢ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺷه ,ﺣﺮﻑ اﺯ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﺟﺪﻳﺪ ﺯﺩﻳﺪ و "ﺑﻼ ﮔﺮﺩﻭﻥ" ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ.اﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻴﺠﺎﻥ,ﻣﻌﻤﺎ و ﻫﺰاﺭﺳﻮاﻝ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﺮﻩ,ﻣﻴﮕﺬﺭم.ﻓﻀﺎﺳﺎﺯی ﻫﺎﻱ ﺩﺭﺳﺖ و ﺑﺠﺎ,ﻛﺸﺶ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺭﻭ ﺟﺬب ﺧﻮﺩﺵ ﻣﻴﻜﺮﺩ ﻫﻢ ﻫﻴﭻ!ﻭﻟﻲ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻢ اﺯ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﭘﺮﺩاﺯﻱ اﻣﻴﺮﺣﺎﻓﻆ و ﺳﻮﺩا ﺑﮕﺬﺭﻡ
کتاب پیشنهادی: روی ماه خداوند را ببوس:مصطفی مستور
ﻭﻗﺘﻲ ﺷﺎﻡ ﻣﻴﺨﻮﺭﻳﻢ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﻴﺰﻧﺪ.ﺑﻌﺪ اﺯ ﺷﺎﻡ ﻣﻬﺮﺩاد ﺳﻴﮕﺎﺭﻱ ﺁﺗﺶ ﻣﻴﺰﻧﺪ و اﺯ ﻋﻠﻲ ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﻛﻪ ﺁﻳﺎ اﻭ ﻛﺴﻲ ﺭا ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻭﺻﻞ ﺑﺎﺷﺪ و ﺿﻤﻨﺎ ﺑﭙﺬﻳﺮﺩ ﻛﻪ ﺯﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺭا ﺩﺭ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺩﻧﻴﺎ,ﺩﺭ ﻓﻠﻮﺭﻳﺪاﻱ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ,ﺷﻔﺎ ﺩﻫﺪ?
ﻋﻠﻲ ﻟﺤﻆﻪاﻱ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﻨﺪ و ﻣﻦ ﺳﺮﻡ ﺭا ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺗﻜﺎﻥ ﻣﻴﺪﻫﻢ.ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ:ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻢ.ﻛﻤﻲ ﺳﻜﻮﺕ ﻣﻴﻜﻨﺪ و ﺑﻌﺪ اﺩاﻣﻪ ﻣﻴﺪﻫﺪ:اﻣﺎ ﻓﻘﻄ ﭘﺬﻳﺮﺵ اﻭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ.ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻲﻧﻬﺎﻳﺘﻲ و ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲاﻱ اﻳﻤﺎﻥ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ.ﻣﻨﻆﻮﺭﻡ اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﺮاﻱ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻫﻤﻮﻧﻘﺪﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩاﺭﻩ ﻛﻪ اﻭ ﺑﻪ ﺧﺪاﻭﻧﺪ اﻳﻤﺎﻥ ﺩاﺭﻩ.اﻳﻦ ﻳﻚ ﺭاﺑﻂﻪی ﺩﻭﻃﺮﻓﻪس.ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﻌﻀﻲﻫﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻪ ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﺷﻐﻞ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺮاﻱ ﻣﻮٔﻣﻨﺶ ﺩﺳﺖ و ﭘﺎ ﻛﻨﻪ ﻳﺎ ﺯُﻛﺎﻡ ﺳﺎﺩﻩاﻱ ﺭﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺑﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﻣﻮٔﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪاﻭﻧﺪﻱ ﺗﻮﻗﻌﺶ اﺯ ﺧﺪاﻭﻧﺪﺵ اﺯ اﻳﻦ ﻣﻘﺪاﺭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ.
ﺭﻭﻱ ﻣﺎﻩِ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺭا ﺑﺒﻮﺱ:ﻣﺼﻂﻔﻲ ﻣﺴﺘﻮﺭ,ﻧﺸﺮ ﻣﺮﻛﺰ
پ.ن:ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﻗﻠﻢ اﺳﺘﺎﺩ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﺭﻭ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻴﭙﺴﻨﺪﻡ و اﻳﻦ ﻛﺘﺎﺑﺸﻮﻥ ﺑﻴﻨﻆﻴﺮﻩ
کتاب پیشنهادی: سورمه سنگ:عاطفه منجزی
-اﻭﻥ ﺑﺎﻻ ﭼﻴﻜﺎﺭ ﻣﻴﻜﻨﻲ ﭘﺎﺷﺎ?!ﺑﻌﺪ اﺯ ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﺯ ﺩﻳﻮاﺭ ﺑﻴﺎﻡ ﺑﺎﻻ ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻤﺖ?!
-ﺗﺎﻣﺎﻡ ﺳﻮﺭﻣﻪ;ﺑﺮاﺕ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻴﺪﻡ!ﻓﻌﻼ ﺑﻲﺑﺤﺚ و ﺟﺪﻝ ﺑﭙﺮ ﺭﻭی ﻣﺎﺷﻴﻨﺖ ﺑﻴﺎ ﺑﺎﻻ...ﺑﺪﻭ ﻛﻪ ﺩاﺭﻩ ﺩﻳﺮ ﻣﻴﺸﻪ!
و ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ اﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻡ ﻏﺮﻭﺏ ﺑﺎﻻﻱ ﺳﺮﺷﺎﻥ اﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ و ﮔﻔﺖ:-ﺗﺎ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﻧﺸﺪﻩ ﻣﻴﺨﻮاﻡ ﺟﺎﻳﻲ ﺭﻭ ﻧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺪﻡ!
ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﻣﻪ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕر ﺑﻴﻦ اﻭ و ﺩﺭ ﺑﺴﺘﻪی ﻭﻳﻼ ﺣﺮﻛﺖ ﺭﻓﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ ﻛﺮﺩ و ﺑﺎ اﻣﻴﺪﻭاﺭﻱ ﭘﺭﺳﻴﺪ:-ﺧﺐ ﭼﺮا اﺯ ﺩﻳﻮاﺭ ﺑﻴﺎﻡ ﺑﺎﻻ?...ﻣﻴﺘﻮﻧﻲ اﺯ اﻭﻥ ﻃﺮﻑ ﺑﺮﻱ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺩﺭﻭ ﺑﺮاﻡ ﺑﺎﺯ ﻛﻨﻲ!
-ﺳﻮﺭﻣﻪ?...ﺑﻴﺎ ﺑﺎﻻ و ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻢ ﻧﺪاﺭﻳﻢ!
ﺳﻪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺳﺮﻣﻪ ﺭﻭﻱ ﻛﺎﭘﻮﺕ ﺟﻴﭗ اﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ و ﺩﺳﺖ ﺳﺎﻣﻲﭘﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺶ ﺩﺭاﺯ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﻛﻤﻜﺶ ﻛﻨﺪ.ﺳﺮﻣﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﭘﺮاﻃﻤﻴﻨﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ اﻭ ﺯﺩ و ﺩﺳﺖ ﺳﺮﺩﺵ ﺭا ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﺮم اﻭ ﺳﭙﺮﺩ و ﺑﺎ ﻳﻚ ﺣﺮﻛﺖ ﭘﺎﺷﺎ و ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﺗﻘﻼﻱ ﺧﻮﺩﺵ ﻛﻪ ﭘﺎﻫﺎ ﺭا ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪی ﺩﻳﻮاﺭ ﺗﻜﻴﻪ ﻣﻴﺪاﺩ,اﺯ ﺳﺮ ﺩﻳﻮاﺭ ﺑﺎﻻ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ.ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﺎ ﭼﺮﺧﺸﻲ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻭﻳﻼ و ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﺎﻏﺶ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﭘﺎﻫﺎ ﺭا اﺯ ﺑﺎﻻﻱ ﺩﻳﻮاﺭ ﺁﻭﻳﺰاﻥ ﻛﺮﺩﻧﺪ.ﺳﺮﻣﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﭘﺎﺷﺎ ﻧﻔﺲ ﺑﺮﻳﺪﻩ و ﻫﻦﻫﻦ ﻛﻨﺎﻥ ﭘﺮﺳﻴﺪ:-ﭼﺮا اﻳﻨﻂﻮﺭﻱ?...ﻧﻔﺲ ﺟﻔﺘﻤﻮﻥ ﺑﺮﻳﺪ!
-ﺗﻮﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻳﻪ ﻭﻗﺘﺎﻳﻲ ﻣﻤﻜﻨﻪ ﻧﻔﺴﻤﻮﻥ ﺑﺒﺮه,ﻛﻢ ﺑﻴﺎﺭﻳﻢ,ﺭاﻩ ﭘﻴﺶ ﺭﻓﺘﻨﻤﻮﻥ ﻣﺴﺪﻭﺩ ﺑﺸﻪ...ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﮕﻢ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺑﻦﺑﺴﺖ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﻪ ﺧﻮﺭﺩﻳﻢ,ﻣﻴﺘﻮﻧﻴﻢ ﺩﺳﺖ ﻫﻤﻮ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ و ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻫﻢ اﺯ ﺩﺭاﻱ ﺑﻨﺪ و ﺑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﮕﺬﺭﻳﻢ.
ﺳﻮﺭﻣﻪ ﺳﻨﮓ:ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻣﻨﺠﺰﻱ,اﻧﺘﺸﺎﺭاﺕ ﺑﺮﻛﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ
پ.ن:ﻳﻪ ﻛﺘﺎﺏ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻴﺘﻮﻧﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﻪ?!
ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻗﺎﻳﻖ ﺁﺧﺮ ﺳﺎﻝ95
و ﺩﻏﺪﻏﻪﻫﺎﺵ ﺧﻮﻧﺪﻩ ﺷﺪ.ﻫﻤﻴﻨﻮ ﻣﻴﮕﻢ ﻛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﺗﻮن ﺭﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮﻣﻪی ﭼﺸﻤﻬﺎ ﻛﺮﺩ و اﺯ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺧﻄ ﺑﻪ ﺧﻂﺶ ﻟﺬﺕ ﻭاﻓﺮ ﺑﺮﺩ و اﺯﺷﻮﻥ ﺩﺭﺱ ﮔﺮﻓﺖ
کتاب پیشنهادی: رویای نیمه شب:مظفر سالاری
اﺯ ﭼﻨﺪ ﭘﻠﻪی ﺳﻨﮕﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺭﻓﺘﻢ.ﻓﻘﻄ ﻫﻤﻴﻦ.و ﺩﺭ ﻛﻤﺘﺮ اﺯ ﻳﻚ ﻣﺎﻩ,ﻣﺎﺟﺮاﻳﻲ ﺭا اﺯ ﺳﺮ ﮔﺬﺭاﻧﺪﻡ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲاﻡ ﺭا ﺯﻳﺮ و ﺭﻭ ﻛﺮﺩ.ﮔﺎﻫﻲ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﻣﺎﺟﺮا ﺭا ﺑﻪ ﺧﻮاﺏ ﺩﻳﺪﻩاﻡ ﻳﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻮاﺑﻢ و ﻭﻗﺘﻲ ﺑﻴﺪاﺭ ﺷﺪﻡ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ ﻛﻪ ﺭﻭﻳﺎﻳﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮﺩﻩ.اﺳﻤﻲ ﺟﺰ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺭﻭﻱ ﺁن ﺑﮕﺬاﺭﻡ.ﮔﺎﻫﻲ ﻭاﻗﻌﻴﺖ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻋﺠﻴﺐ و ﺑﺎﻭﺭﻧﻜﺮﺩﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﺩﻡ ﺭا ﮔﻴﺞ ﻣﻴﻜﻨﺪ.ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮﺩﻡ و ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪاﻡ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ,ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺭﻓﺘﻦ اﺯ ﺁﻥ ﭼﻨﺪ ﭘﻠﻪ ﺭا ﺳﺮﺁﻏﺎﺯ ﺁن ﻣﺎﺟﺮاﻱ ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﻴﺰ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ.
ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮔﻢ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ:"ﺑﻠﻪ,ﻣﺎﺟﺮاﻱ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﺑﻮﺩ,اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﻭﺭﺵ ﻛﺮﺩ.ﺯﻧﺪﮔﻲ,ﺁﺳﻤﺎﻥ و ﺯﻣﻴﻦ ﻫﻢ ﺁﻥﻗﺪﺭ ﻋﺠﻴﺒﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﺷﺒﻴﻪ ﻳﻚ ﺧﻮاﺏ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﻆﺮ ﻣﻲﺁﻳﻨﺪ.ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎﺭِ ﻫَﺴﺘﻲ ﺭا ﻛﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﻛﺮﺩﻱ,اﻳﻤﺎﻥ ﺧﻮاﻫﻲ ﺩاﺷﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺎﺭﻱ اﺯ ﺩَﺳﺖ اﻭ ﺑَﺮﻣﻲﺁﻳﺪ."
ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ اﺯ ﻳﻚ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻲاﻫﻤﻴﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ.ﻧﻤﻲﺩاﻧﻢ ﭼﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮒ اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺭا ﮔﺮﻓﺖ.ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ:"ﻫﺎﺷﻢ!ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦ."و ﻣﻦ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﺎ اﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﭘﺎﻳﻴﻦ.
ﺭﻭﻳﺎﻱِ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ:ﻣﻆﻔﺮ ﺳﺎﻻﺭﻱ,ﻧﺸﺮ ﻛﺘﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻣﻌﺮﻓﺖ
پ.ن:ﺧﻮﻧﺪﻥ ﻳﻪ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﻴﺘﻮﻧﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻨﺸﻴﻦ ﺑﺎﺷﻪ