ﭘﺎی "ﺩﻝ" ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ
نوشته های من...
ﭘﺎی "ﺩﻝ" ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ
نوشته های من...ﮔﺬﺭ اﺯ ﺟﻮاﻧﻲ
اﺯ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺭﺩ ﻣﻴﺸﺪﻡ ﻛﻪ ﺻﺪاﻳﺸﺎﻥ ﺭا ﺷﻨﻴﺪﻡ.
-ﺑﻴﺎ ﺣﻤﻴﺪ,اﻻﻥ ﺩﻭد ﻣﻴﺷﻪ ﻫﺎ.
ﭘﺴﺮ نخِ سیگار را گرفت.
-اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎ ﻳﻪ پُک رسیده به تهش،یدونه دیگه بده.
-ﺑﺲ ﻛﻦ اﻳﻦ ﻗﺮﺗﻲ ﺑﺎﺯﻳﺎﺭﻭ,اﺻﻠﺶ اﻳﻧﻪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺑﻴﺎﻥ و ﺑﺎﻫﻢ ﺩﻭﺩ ﻛﻨﻦ.ﺣﺎﻟﺶ ﻫﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮﻩ...
و ﭘﻮﻭﻭﻑ ﺑﻠﻨﺪﻱ ﻛﺸﻴﺪ.
اﺯ ﺷﺎﻧﺲ,ﺭاﻫﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻳﻜﻲ ﺑﻮﺩ و ﻧﺎﺧﻮاﺳﺗﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮﻳﺸﺎﻥ ﺭا ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺣﺎﻻ ﻣﺷﺘﺎﻕ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﭼﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ.
-ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪﺩﺩﺩﺩ ﮔﺮﻓﺘﺲ اﺷﻜﺎﻥ,ﺩﻟﻢ اﺯ ﻏﺼﻪ ﺩاﻏﻮﻧﻪ!
و ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻟﺐ ﻫﺎﻳش ﻧﺦ ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘش ﺭا ﻟﻤﺲ ﻛﺮﺩ.
-ﻏﻢ ﺗﻮ ﺩﻟﺖ ﻧﺒﺎﺷﻪ,ﭼﻲ ﺷﺪﻩ ﺩاﺩا??
اﺯ ﺗﻴﭗ و ﻗﻴﺎﻓﻪ ی اﺷﻜﺎﻥ ﺑﮕﻴﺮ ﺗﺎ ﻟﺤﻦ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﻳﺶ,ﺟﻮﺭﻱ ﺗﻆﺎﻫﺮ ﺩاﺩ ﻣﻴﺰﺩ.
-ﺩﻟﻢ ﻣﻴﺨﻮاﺩ ﺑﺮﻡ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﻮﻧﻪ,ﺑﺪﺟﻮﺭﻱ ﺩاﻏﻮﻧﻢ.
-ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭼﻲ ﺷﺪﻩ?
ﺯﻳﺮﻛﺎﻧﻪ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﺣﺮﻑ اﺯ ﺯﻳﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺣﻤﻴﺪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﺸﺪ.
-اﺷﻜﺎﻥ?اﮔﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻲ ﻳﻜﻲ ﺭﻓﻴﻘﺘﻪ,ﻭﻟﻲ ﻧﺎﺭﻓﻴﻖ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺮاﺕ.ﭼﻴﻜﺎﺭﺵ ﻣﻴﻜﻨﻲ?
ﺧﺎﻧﻪ ی ﻣﺎﻥ ﭘﻴﺪا ﺑﻮﺩ ﻭﻟﻲ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﻱ اﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺟﺎﺩﻭﻳﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻛﻨﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭاﻩ ﻣﻴﺮﻓﺘﻢ و ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﻛﻪ ﺩﺭ اﺣﻮاﻝ ﺧﻮﺩﺷﺎن ﺑﻮﺩﻧﺪ.
-ﻫﻴﭽﻲ،ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﻣﻴبُرَم میذارم کف دستش.تا از این غلطای اضافی نکنه.
و بدجوری قهقهه زد.
-ﺣﺘﻲ اﮔﻪ اﻭن ﻧﻔﺮ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻲ,ﺑﺎﺯ ﻫم ﻳﻘﻴﻦ ﺩاﺭﻱ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻘﺎص ﺑﺒﻴﻨﻲ?
ﻳﻚ ﻟﺤﻆﻪ ﻫﺮﺩﻭﻳﺸﺎﻥ اﻳﺴﺘﺎﺩﻧﺪ;ﺩﺭﺳﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭﻱ ﻫﻢ.
-اﺷﺘﺒﺎﻩ ﻣﻦ اﺯ اﻭﻧﺟﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﻭ ﻭاﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﻴﻢ ﻛﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺑه اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮﺳﻮﻧﻴﻢ.
ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ی ﺩﻳﺪ ﺯﺩﻥ ﻭﻳﺘﺮﻳﻦ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻫﺎ اﻃﺮاﻑ ﺭا ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ.
-ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﻲ ﺑﺎ اﻳﻦ,ﻣﻴﺷﻪ ﺁﺭﻭﻡ ﺷﺪ و ﻏﻢ ﻫﺎﺭﻭ اﺯ ﻳﺎﺩ ﺑﺮﺩ.ﻭﻟﻲ...
ﻭﻟﻲ ﺧﻮﺩﺕ ﭼﺠﻮﺭﻱ ﺁﺭﻭﻡ ﻣﻴﺸﻲ اﺷﻜﺎﻥ?ﺑﺎ ﻗﺎﭖ ﺯﺩﻥ ﺩﻝ ﻛﻲ?
-ﺳﺎﺭا ﺑﺮاﻡ اﺭﺯﺵ ﺩاﺷﺖ...
-ﻛﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮﺵ ﻣﻨﻮ ﺩﻭﺭ ﺑﺰﻧﻲ....ﻳﻪ ﺭﻭﺯ ﺗﺎﻭاﻥ ﺩﻝ ﺷﻜﺴﺘﻪ ی ﺩﺧﺘﺮﻋﻤﻮﻡ ﺭﻭ ﻣﻴﺪﻱ.ﻛﻪ ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﺧﻮاﻫﺮ ﺑﺮاﻡ ﻋﺰﻳﺰ ﺑﻮﺩ.
-اﻻﻥ ﭼﻴﻜﺎﺭ ﻣﻴﻜﻨﻪ?
-ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ...ﺯﻧﺪﮔﻲ!
اﺷﻜﺎن ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻴﺰی ﻧﮕﻔﺖ.ﺻﺪاﻱ ﺣﻤﻴﺪ ﺁﻣﺪ و ﺗﺼﻮﻳﺮﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺷﻴﺸﻪ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺷﺪ.
-ﺧﺪاﻳﺎ,ﺧﻮﺩﺕ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺭﻭ ﺧﻮﺏ ﻛﻦ.ﺑﺬاﺭ ﺗﻮ ﺳﺨﺘﻲ ﻫﺎﻣﻮﻥ ﻓﻘﻄ ﺗﻮ ﻣﺮﻫﻢ ﺑﺎﺷﻲ...!ﻧﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻴﺎﺩ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﻢ ﻫﻤﺪﺭﺩﻩ,ﻭﻟﻲ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺩ ﺑﻮﺩﻩ!
ﺣﻤﻴﺪ ﺳﻴﮕﺎﺭ ﺟﺪﻳﺪﻱ ﺁﺗﺶ ﺯﺩ:اﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻮﻥ ﺑﺮا ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ اﺷﻜﺎﻥ.ﻣﻴﺨﻮاﻡ ﺑﺮا ﺧﻮاﻫﺮﻡ ﻛﻮﻩ ﺑﺎﺷﻢ.ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻲ ﺑﺮﻱ,ﭼﺮا ﺩﻝ ﺑﺮﺩﻱ?ﭼﺮاااا....??
ﺧﻮﺩش ﻫﻢ اﻧﮕﺎﺭ ﺟﻮاﺏ ﭼﺮاﻱ ﺣﻤﻴﺪ ﺭا ﻧﻤﻴﺪاﻧﺴﺖ.ﺳﻜﻮﺗﺶ ﻛه اﺩاﻣﻪ ﺩاﺭ ﺷﺪ,ﺣﻤﻴﺪ ﺭاﻫش ﺭا ﮔﺮﻓﺖ و ﺩﻭﺭ ﺷﺪ.
ﺷﺎﻟﻢ ﺭا ﻣﺮﺗﺐ ﻛﺮﺩﻩ وﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ. اﺷﻜﺎﻥ ﺭا ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﻫﺎﺝ و ﻭاﺝ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﺭﻓﺗﻦ ﺣﻤﻴﺪ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
-ﭼﻮﻥ ﺳﺮﻃﺎﻥ ﺗﻮ ﺟﻮﻭﻧﻲ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺩﻩ;ﻳﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﺮﻫﻢ ﺧﻮﺑﻲ اﺯ ﺁﺏ ﺩﺭﻧﻤﻴﺎﺩ...
اﻳﻦ ﺭا ﺯﻳﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ و ﺯﻭﺩﺗﺮ اﺯ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ اﻓﺘﺎﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺩﻭﺩ ﺳﻴﮕﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﻫﻮا ﻣﻴﺮﻓﺖ.
#ﻓﺎﻃﻤﻪ_ﺣﻘﮕﻮ_ﻧﺎﺭاﻧﻲ
ﺳﺮاﺏ
ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﻃﺮﺯ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺷﺪﻡ!
ﺟﺎنِ من...
جانانِ من....
سبزیِ عمق چشمانت،
وامدارِ کدام منطقه ی طبیعی دنیاست؟!
که در کویرِ نمی دانم ها،
دست و پا می زنم
و
مُدام
"ﺳﺮاﺏ" ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ.....؟؟!
#ﻓﺎﻃﻤﻪ_ﺣﻘﮕﻮ_ﻧﺎﺭاﻧﻲ
پ.ن:ﻗﺎﻧﻮﻥ اﺣﺘﻤﺎﻻﺕ ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻡ
ﻫﻤﻴﺸﻪ اﺣﺘﻤﺎﻝ ﺩاﺭﺩ
اﺗﻔﺎﻕ ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻆﺮﻩ اﻱ ﺑﻴﻔﺘﺪ
ﭼﻴﺰﻱ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺗﻮ
#اﻣﻴﺮﻣﺴﻌﻮﺩ_ﺿﺮاﺑﻲ
ﻣﺎﺩﺭ
ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﻛﻨﻲ ,
اﻧﮕﺎﺭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻧﻤﻲ ﺁﻳﺪ!
ﺑﺮاﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﻡ ﻫﻤﺎن ﻓﺮﺩﻱ ﻛﻪ ﻧﻤﻚ ﺧﻮﺭﺩ
ﻭﻟﻲ ﻧﻤﻜﺪاﻥ ﺷﻜﺴﺖ.
ﻭﻟﻲ ﺗﻮ ﺑﻴﺎ و ﻣﺜﻞ ﻫﻣﻴﺸﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻛﻦ!
ﻓﻘﻄ ﻣﻬﺮ و ﮔﺬﺷﺖ اﺳت ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ...
ﺑﺎﻭﺭ ﻛﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ و ﺧﻮﺑﻲ ﺗﻮ
ﻳﻚ ﺭﻭﺯ...
ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭا ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﺎﺭاﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ اﺯ ﺣﻀﻮﺭﺕ;
ﺁﻥ ﺭﻭﺯ....
ﻳﺎﺩاﻭﺭﻡ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻻﻻﻳﻲ ﻫﺎﻱ ﻛﻮﺩﻛﺎﻧﻪ ام.
ﻣﺎﺩﺭ....!!!!
#ﻓﺎﻃﻤﻪ_ﺣﻘﮕﻮ_ﻧﺎﺭاﻧﻲ
ﺑﺮﺧﻴﺰ!
ﮔﺎﻫﻲ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ اﺕ ﻣﻲ ﺁﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﻓﻜﺮﺵ ﺭا ﻧﻤﻲ ﻛﺮﺩﻱ ...
ﮔﺎﻫﻲ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭا ﻭﺻﻠﻪ ی ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ی ﺑﻲ ﺣﻮﺻﻠﮕﻲ و ﻛﻼﻓﮕﻲ ﻫﺎﻳﺖ ﺭا ﻫﻢ اﺯ ﻳﺎﺩ ﻣﻴﺒﺮﻱ!
ﮔﺎﻫﻲ ﻳﻚ ﺗﻮﺟﻪ ﻳﺎ ﻧﮕﺎﻩ و ﺟﻤﻠﻪ ی ﻛﻮﺗﺎﻫﺸﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﻴﺖ ﺭا ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ...
اﺯ ﺁﻥ ﻫﺎﻳﻲ ﻣﻴﺸﻮﻱ ﻛﻪ ﺩﻟﺖ ﻣﻴﺨﻮاﻫﺪ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ی ﺧﺎﻃﺮاﺕ ﺗﻠﺦ و ﺳﺨﺘﻲ ﻛﻨﻲ و ﻓﻘﻄ "ﻳﺎﻋﻠﻲ" ﺑﮕﻮﻳﻲ!
ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻱ ﺑﺮاﻱ ﺁﺭاﻣﺶ ﺧﻮﺩﺕ و ﺁﺳﺎﻳﺶ آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺩاﺭﻱ و ﺣﺎﻟﺖ ﺭا ﺧﻮﺏ ﺑﺴﺎﺯﻱ...
اﻳﻦ ﺟﻮﺭ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻛﻤﻴﺎﺏ ﻫﺴﺘﻨﺪ;
اﮔﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ...
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﺷﺎﻥ ﺑﺮﺧﻴﺰ...!!!
#ﻓﺎﻃﻤﻪ_ﺣﻘﮕﻮ_ﻧﺎﺭاﻧﻲ
" ﻛﺎﻛﺘﻮﺱ = ﺗﻮ "
ﻛﺎﻛﺘﻮﺱ ﻫﺎ ﻣﺮا ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﻣﻲ اﻧﺪاﺯﻧﺪ:
ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﺨﺖ...
ﻣﻐﺮﻭﺭ...
بُرنده...
ﻟﺠﺒﺎﺯ...
و اﻣﺎ... ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ;
ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺷﺎﻥ,
ﺷﻜﻮﻓﻪ ﻫﺎﻱ ﺯﻳﺒﺎ
ﻏﻨﭽﻪ ﻣﻲ ﺯﻧﺪ.
ﺗﺎ اﺑﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻤﺎﻥ.
ﻧﻪ...
ﺗﺎ اﺑﺪ و ﻳﻚ ﺭﻭﺯ!!
ﺑﮕﺬاﺭ ﻫﻤﻪ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺑﻲ ﭼﺸﻢ ﺩاﺷﺘﻲ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩ و
ﻣﺤﺒﺖ و ﻃﺒﻊ ﻟﻂﻴﻔﺖ ﺑﺮاﻱ ﺧﻮﺩﺕ اﺳﺖ و
ﻓﺮﺩﻱ ﺩﺧﻞ و ﺗﺼﺮﻓﻲ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﺎﺭﺕ ﻧﺪاﺭﺩ.
خدا وقتی گِل وجودی ات
را می سِرِشت...
ﻧﻤﻴﺪاﻧﻢ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﺮﺩ!?
اﻣﺎ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮﺩ,ﺣﺘﻤﺎ ﻣﻲ ﺩاﻧﺴﺖ
ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ اﺑﺪ و ﻳﻚ ﺭﻭﺯﻩ اﺕ,
ﻣﺎ ﺭا شُهره آفاق کرد....!
#فاطمه_حقگو_ﻧﺎﺭاﻧﻲ