ﭘﺎی "ﺩﻝ" ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ
ﭘﺎی "ﺩﻝ" ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ

ﭘﺎی "ﺩﻝ" ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ

نوشته های من...

کتاب پیشنهادی: سلام بر ابراهیم

ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺳﺎﻝ۱۳۸۶ بود.ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ اﻣﻴﻦاﻟﺪﻭﻟﻪ ﺗﻬﺮاﻥ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ مغرب و عشاء بودم.حالت عجیبی بود!تمام نمازگزاران از علماء و بزرگان بودند.من در گوشه سمت راست صف دوم جماعت ایستاده بودم.بعد از نماز مغرب،وقتی به اطراف خود نگاه کردم،با کمال تعجب دیدم اطراف محل نماز جماعت را آب فرا گرفته!درست مثل اینکه مسجد،جزیره ای در میان دریاست!امام جماعت پیرمردی نورانی با عمامه ای سفید بود.از جا برخواست و رو به سمت جمعیت شروع به صحبت کرد.از پیرمردی که در کنارم بود پرسیدم:-امام جماعت را میشناسی؟

جواب داد:حاج شیخ محمدحسین زاهد هستند.استاد حاج آقا حق شناس و حاج آقا مجتهدی.

من ﻛﻪ اﺯ ﻋﻆﻤﺖ ﺭﻭﺣﻲ و ﺑﺰﺭﮔﻮاﺭﻱ ﺷﻴﺦ ﺣﺴﻴﻦ ﺯاﻫﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﮔﻮﺵ ﻣﻴﻜﺮﺩﻡ.ﺳﻜﻮﺕ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﺑﻮﺩ.ﻫﻤﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﺮﺩﻧﺪ.اﻳﺸﺎﻥ ﺿﻤﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻂﺎﻟﺒﻲ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﺮﻓﺎﻥ و اﺧﻼﻕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:"-ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ،رفقا،مردم ما را بزرگان عرفان و اخلاق میدانند و...اما رفقای عزیز،بزرگان اخلاق و عرفان عملی اینها هستند."بعد تصویر بزرگی را در دست گرفت.از جای خود نیم خیز شدم تا بتوانم خوب نگاه کنم.تصویر،چهره مردی با محاسن بلند را نشان میداد که بلوز قهوه ای بر تنش بود.خوب به عکس خیره شدم.کاملاً او را شناختم.من چهره او را بارها دیده بودم.شک نداشتم که خودش است.ابراهیم بود،ابراهیم هادی!!سخنان او برای من بسیار عجیب بود.شیخ حسین زاهد،استاد عرفان و اخلاق که علمای بسیاری در محضرش شاگردی کرده اند چنین سخنی می گوید!؟او ابراهیم را استاد اخلاق عملی معرفی کرد!؟در همین حال با خودم گفتم:شیخ حسین زاهد که...او که سالها قبل از دنیا رفته!!هیجان زده از خواب پریدم.ساعت سه بامداد روز بیستم مرداد۱۳۸۶ مطابق با بیست و هفتم رجب و مبعث حضرت رسول اکرم(ص) بود.این خواب رویای صادقه ای بود که لرزه بر اندامم انداخت.کاغذی برداشتم و به سرعت آنچه را دیده و شنیده بودم نوشتم.دیگر خواب به چشمانم نمی آمد.در ذهن،خاطراتی که از ابراهیم هادی شنیده بودم مرور کردم.

سلام بر ابراهیم جلد۱ و۲:انتشارات شهیدابراهیم هادی


پ.ن:اﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺭﻭ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ "اﺯ ﻻﻙِ ﺟﻴﻎ ﺗﺎ ﺧُﺪا" ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮﺩﻡ.ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪﻥ ﺯﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﻪ اﻳﻦ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺰﺭﮔﻮاﺭ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﻲ ﻫﺎ,ﭘﻬﻠﻮاﻧﻲ ﻫﺎ,ﺭﺷﺎﺩﺕ ﻫﺎ و ﻣﺮﻭّﺕ ﻫﺎ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ وﻟﻲ ﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻤﻨﺎﻡ و ﻏﺮﻳﺐ ﺩﺭ ﻓﻜّﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺗﺎ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻱ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاﻱ ﺭاﻫﻴﺎﻥ ﻧﻮﺭ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺣﺪﻳﺚ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻪ اﻣﻴﺮالمؤمنین(ع) افتادم که فرمودند:"یا علی،اﮔﺮ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻭاﺳﻂﻪ ﺗﻮ ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﻮﺩ اﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﻲﺗﺎﺑﺪ ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ." 

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.