ﭘﺎی "ﺩﻝ" ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ
نوشته های من...
ﭘﺎی "ﺩﻝ" ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ
نوشته های من...کتاب پیشنهادی: بوی درختان کاج:آزیتا خیری
ﺗﻮ ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩاﺭﻡ
ﺗﻮ ﺭا ﺑﻪ ﺁﺑﻲ ﺁﺏ ﻫﺎﻱ ﺧﺰﺭ
ﺑﻪ ﺩاﻏﻲ ﺷﻦ ﻫﺎﻱ ﻛﻮﻳﺮ
ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺧﺎﻙ ﻭﻃﻦ
ﺗﻮ ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩاﺭﻡ....
ﺗﻮ ﺭا ﻣﺜﻞ ﺳﻼﻡ اﻭﻝ ﺻﺒﺢ
ﺑﻪ ﮔﺮﻣﻲ نان میانِ سفره
به عطر آشنای برنج
تو را دوست می دارم...
تو را شبیه اولین گریه نوزاد
به اولین اشک مادر
مثال اولین لبخند پدر
تو را به حرمت خانه دوست می دارم...
تو را مثل مجنون
غمگین تر از فرهاد
محکم تر از بیژن
عاشق تر از عاشق...
تو را دوست می دارم...
تو را به حرمت خانه دوست می دارم
به بوی درختان کاج
به لانه پرنده های بازیگوش
تو را به سَروی سهند
به ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﺧﺰﺭ
ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪاﻱ اﻟﺒﺮﺯ
ﺗﻮ ﺭا ﺑﻪ ﺷﺎﺩﻱ "اﻳﺮاﻥ"
ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩاﺭﻡ...
ﺗﻮ ﺭا ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩاﺭﻡ....❤ پ.ن:اﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ اﻳﺮاﻥ ﺑﮕﻢ و اﻳﻨﻜﻪ ﺷﻤﺎل و ﺟﻨﻮﺏ و ﺷﺮﻕ و ﻏﺮﺑﺶ ﺭﻭ ﻣﻴﭙﺮﺳﺘﻢ?ﻳﺎ ﻣﺮﺩاﻥ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻛﻪ اﻳﺮاﻧﻤﻮﻥ ﺭﻭ ﺳﺮﻓﺮاﺯ ﻛﺮﺩﻧﺪ?
اﺯ ﺣﺎﻝ و ﻫﻮاﻱ ﺩاﺳﺘﺎﻥﺑﮕﻢ ﻳﺎ اﺯ ﺷﺨﺻﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻋﺰﻳﺰﺵ(ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﻋﺠﻴﺐ ﻫﻤﺬاﺕ ﭘﻨﺪاﺭﻱ ﻛﺮﺩﻡ)?اﺯ ﻻﻟﻪ ﺯار,ﻣﻮﻧﺖﺑﻼﻧﻚ,ﮔﺬﺭ ﻭﺯﻳﺮ ﺩﻓﺘﺮ ﻳﺎ ﭘﺎﺭﻳﺲ?اﺯ ﺷﻌﺮ ﺩاﺧﻞ ﻛﺘﺎﺏ ﺑﮕﻢ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻄ ﻣﺴﻴﻮﺷﺮﻳﻒ ﺧﻮﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻪ, ﻳﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻄ ﺑﺎﻧﻮ ﺧﻴﺮﻱ ﻛﻪ ﻣﺘﻦ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﺮاﻡ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭ ﻧﻮﺷﺘﻪ?
ﻣﻤﻨﻮﻥ اﺯ ﻣﻬﺪﻳﺲ ﺧﺎﻧﻮم ﺩﻛﺘﺮ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻛﺮﺩ اﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺭﻭ ﺑﺪﺳﺖ ﺑﮕﻴﺮﻡ
کتاب پیشنهادی: زندگی بی حد و مرز:نیک وی آچیچ
اﮔﺮ ﺗﻮ ﻫﻢ اﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻮﺷﻨﺪ,ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﺲ ﻛﻮﺷﺶ ﻫﺎﻱ ﺗﻮ کِششی هست که تو را به جانب چیزی مهم در زندگیت هدایت میکند.اگر آن کِشش نبود،بی تردید،این کوشش ها نیز نبودند.
ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺭﻭﺯ و ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻱ ﺩﺷﻮاﺭ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ.ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺨﻮﺭﻱ ﻛﻪ اﺣﺴﺎﺱ ﻛﻨﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻮاﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻥ اﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﺭا ﻧﺪاﺭﻱ.ﻣﻦ اﻳﻦ اﺣﺴﺎﺱ ﺭا ﺧﻮﺏ ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻢ,ﺭﻓﻴﻖ!
ﻫﻤﻪ ی ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ و ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻱ ﺭا ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ.ﺭاﻩ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻫﻤﻮاﺭﻩ ﻫﻤﻮاﺭ ﻧﻴﺴﺖ,اﻣﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎ ﭼﻴﺮﻩ ﻣﻴﺸﻮﻳﻢ,ﻗﻮﻱ ﺗﺮ اﺯ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﺸﻮﻳﻢ.ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ,ﻧﺤﻮﻩ ی ﺳﻔﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺗﻮﺳﺖ.ﻣﻬﻢ ﺁﻥ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺭاﻩ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭا ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﭘﻴﻤﺎﻳﻲ.
ﻣﻦ ﺯﻧﺪﮔﻴﻢ ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻡ;ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮ ﺭا ﻧﻴﺰ ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﻡ.ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ,ﻓﺮﺻﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺧﻨﺪﻩ ﺩاﺭ ﻓﺰﻭﻧﻲ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻨﺪ.ﺧﻮﺏ,ﻧﻆﺮﺕ ﭼﻴﺴﺖ?ﺁﻣﺎﺩﻩ اﻱ?ﺑﺰﻥ ﺑﺮﻳﻢ,ﺭﻓﻴﻖ!
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻲ ﺣﺪ و ﻣﺮﺯ:ﻧﻴﻚ ﻭﻱ ﺁﭼﻴﭻ - ﻣﺴﻴﺤﺎ ﺑﺮﺯﮔﺮ, ﻧﺸﺮﺫﻫﻦ ﺁﻭﻳﺰ
پ.ن:ﻳﻜﻲ اﺯ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﻧﺪﻡ, و اﺯ ﺧﻮﻧﺪﻧﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻟﺬﺕ ﻣﻴﺒﺮﻡ
کتاب پیشنهادی:بسته به جونم:عاطفه منجزی
"ﺳﺎﻝﻫﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ اﺯ ﺧﻮﺩ ﻛﻴﺴﺘﻢ/
ﺁﺗﺸﻢ,ﺷﻮﻗﻢ,ﺷﺮاﺭﻡ,ﭼﻴﺴﺘﻢ
ﺩﻳﺪﻣﺶ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ و ﺩاﻧﺴﺘﻢ ﻛﻨﻮﻥ/
اﻭ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﺰ اﻭ ﻧﻴﺴﺘﻢ"
ﺩﺧﺘﺮﻙ ﺑﻲ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎﻱ ﻣﻌﻴﻦ,ﻟﺒﺨﻨﺪ اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ و ﺳﺮﺧﻮﺷﻲ ﺯﺩ ﻛﻪ ﺭﺩﻳﻒ ﺩﻧﺪاﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﻔﻴﺪﺵ ﺭا ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﺎ ﺫﻭﻗﻲ ﻛﻮﺩﻛﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ:-ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﻛﻪ ﺁﺭﻩ...ﻣﻦ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﮔﻠﺴﺎ اﻭﻣﺪﻩ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮ;ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺑﺎﺑﺎش!
ﻫﺠﻮﻡ ﺑﺮﺩ ﺳﻤﺖ ﻣﻌﻴﻦ و ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﻭﻳﺶ ﺁﻭﻳﺰاﻥ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻌﻴﻦ ﺟﺴﺘﻲ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺯﺩ.ﻣﺘﻴﻦ ﻫﻢ ﺗﻨﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭا ﺳﺮ ﺭاﻩ ﺩﺧﺘﺮﻙ اﻧﺪاﺧﺖ و اﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ اﻱ ﻛﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺒﻮﺩ ﻧﺎﺷﻲ اﺯ ﺣﺮﺹ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻀﺤﻚ ﺩﺧﺘﺮﻙ,ﺑﻪ اﻋﺘﺮاﺽ ﮔﻔﺖ:-ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺑﻴﺎ ﻋﻤﻮ ﺟﻮﻥ!...ﺩﻳﺸﺐ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻣﻌﻴﻦ ﻳﻪ ﻧﻔﺲ ﮔﻔﺘﻪ ﺟﻮﻥ اﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮﻩ,ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺟﻮﻧﻢ,اﻣﺎ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻛﺖ و ﻛﻮﻟﻢ!...ﺁﻭﻳﺰﻭﻧﺶ ﻧﺸﻲ ﻫﺎ!
ﻟﺒﺶ ﺭا ﺯﻳﺮ ﺩﻧﺪاﻥ ﮔﺮﻓﺖ,ﭼﺸﻢ و اﺑﺮﻭﻱ ﺑﺎ ﻧﻤﻜﻲ ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﻋﺒﺮﺕ ﺁﻣﻮﺯﻱ ﺑﺮاﻱ ﺩﺧﺘﺮﻙ ﺁﻣﺪ و ﺑﺎﺯ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮﺩ:-اﺻﻼ ﻋﻴﺒﻪ;ﺯﺷﺘﻪ!
ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺟﻮﻧﻢ:ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻣﻨﺠﺰﻱ,ﻧﺸﺮﻋﻠﻲ
پ.ن:ﭼﺸﻢ ﻣﺴﺘﺶ ﭼﻮ ﺑﺪﻳﺪﻡ ﺩﻟﻢ اﺯ ﺩﺳﺖ ﺑِﺮﻓﺖ/ﻋﺎﺷﻖ ﭼﺸﻢ ﻓﻼﻧﻢ ﺗَﺘَﻨﺎﻫﻮ,ﻳٰﺎﻫﻮ...
ﺑﻪ ﺟﺪ ﻣﻴﺘﻮﻧﻢ ﺑﮕﻢ ﻳﻜﻲ اﺯ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻗﻠﻢ ﺯﺩﻳﺪ "ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺟﻮﻧﻢ" ﻫﺴﺖ,ﺗﻮ ﺭﻭﻧﺪ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﻛﻞ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺯﺑﺎﻧﻢ ﻗﺎﺻﺮﻩ اﺯ ﺗﻮﺿﻴﺢ و ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺑﻴﺸﺘﺮ.ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺟﻮﻥ ﺷﻤﺎ ﺩاﺳﺘﺎﻧﻲ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﺭﻣﺰ,ﻫﻴﺠﺎﻥ,ﻣﻌﻤﺎ و ﺭاﺯ ﺑﻴﺪاﺩ ﻣﻴﻜﻨﻪ و ﻫﻤﻴﻨﻂﻮﺭ ﺟﺬاﺏ و ﭘﺮﻛﺸﺶ ﻫﺴﺖ ﺑﺮاﻱ ﻣﺨﺎﻃﺐ.اﺯﺗﻮﻥ ﻣﻴﺨﻮاﻡ ﺗﻮ ﻣﺴﻴﺮی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ اﻧﺘﺨﺎﺑﺶ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺩاﺭﻳﺪ و ﺑﺎ ﺗﺒﺤﺮ اﺳﺘﺎﺩاﻧﻪاﻱ ﻛﻪ ﻣﺨﺘﺺ ﺧﻮﺩﺗﻮن ﻫﺴﺖ ﻗﻠﻢ ﺑﺰﻧﻴد و اﺯ ﺭﻗﺺ ﻗﻠﻤﺘﻮﻥ ﻣﺎ ﺭﻭ اﻧﮕﺸﺖ ﺑﻪ ﺩﻫﺎﻥ و ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﮕﺬاﺭﻳﺪ
کتاب پیشنهادی: خانه خورشید:ماندانا زندی
«ﮔﻔﺘﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ؟در چه خیالی؟به کجایی؟
بی تاب توأم،محو توأم،خانه خرابم!»
ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ:-ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﺭاﻩ ﺭﻭ ﻃﻲ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻬﻢ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ...اﻭﻥ ﻗﺪﺭ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﻪ ﻧﻔﺴﻲ ﺑﺮاﻱ ﻫﻴﭻ ﻛﺪﻭﻡ ﻣﻮﻥ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ...اﻣﺎ...ﻋﺎﻗﺒﺖ...ﻋﺸﻖ ﻣﺎ...ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺭﻭ ﺷﻜﺴﺖ ﺩاﺩ...ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ی ﻋﺸﻖ اﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩاﺷﺘﻢ ﺗﻮﺣﻴﺪ!ﻫﻤﻴﺸﻪ!
ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ:-ﻣﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﺟﺎﻫﺎ ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﺩﻳﺪﻡ و ﻟﻤﺲ ﻛﺮﺩﻡ...ﻣﻦ...ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ ﺭﻭﻱ ﺳﻴﻢﻫﺎﻱ ﺧﺎﺭﺩاﺭ ﺩﻳﺪﻡ...ﻣﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﺗﻮﻱ ﭘﻼﻙﻫﺎﻱ ﺫﻭﺏ ﺷﺪﻩ,ﺑﺪﻥ ﻫﺎﻱ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﺮ,ﺩﺳﺖ و ﭘﺎﻫﺎﻱ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺩﻳﺪﻡ...ﻣﻦ...ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﻭﺳﻄ ﺷﻌﻠﻪﻫﺎﻱ ﺁﺗﻴﺶ ﺩﻳﺪﻡ...ﭘﺸﺖ ﻣﻴﻠﻪ ﻫﺎ...ﺑﺎ ﻟﺐﻫﺎﻱ ﺗﺸﻨﻪ...ﻣﻦ...ﻋﺸﻖ ﺭﻭ...
ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ:-ﻣﻬﻢ اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﻗﺼﻪ ی ﻣﺎ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺧﻮﺵ!ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻭﺳﻄ ﻫﻤﻪ ی اﻳﻦ ﺯﺟﺮ و ﻋﺬاﺏ ﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﻓﻮﻻﺩ ﺁﺏ ﺩﻳﺪﻩ ﺷﺪﻳﻢ,ﻣﻘﺎﻭﻡ,ﻣﺤﻜﻢ...ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺑﻌﺪ اﺯ ﻫﻤﻪ ی اﻭﻥ ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻫﺎ...ﻋﺸﻖ ﻭاﻗﻌﻲ ﺭﻭ ﭘﻴﺪا ﻛﺮﺩﻳﻢ,ﺧﻮﺩ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻣﻮﻥ ﺭﻭ,ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻳﻠﺪاﺗﺮﻳﻦ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺭﻭ ﭘﺸت ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻴﻢ و ﺣﺎﻻ...ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻱ ﻣﺎ...ﻓﻘﻄ ﺳﭙﻴﺪﻩ ی ﺻﺒﺤﻪ!ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺧﻴﻠﻲ ﺟﻨﮕﻴﺪﻳﻢ,ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻛﺮﺩﻳﻢ و ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺳﺮ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻓﺮﻭﺩ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻳﻢ,ﺧﺪا ﻫﻢ ﻛﻪ از ﻫﻤﻮﻥ ﺑﺎﻻﺑﺎﻻﻫﺎ ﻫﻮاﻣﻮﻥ ﺭﻭ ﺩاﺷﺖ و ﺩﺭﺳﺖ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻴﺎﻝ ﻣﻴﻜﺮﺩﻳﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺤﺎﻟﻪ,ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ اﺯ ﻧﻮ ﻳﻪ ﻭﺭﻕ ﺟﺪﻳﺪ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻱ ﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩ,ﻫﻤﻮﻥ ﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ"ﻛﺴﺎﻧﻴﻜﻪ ﺟﺰ اﻭ,ﺩﻳﮕﺮاﻥ ﺭا ﺑﻪ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ,ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺩﻋﺎﻫﺎﻳﺸﺎﻥ اﺟﺎﺑﺖ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ و ﻧﻴﺎﺯﺷﺎﻥ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ"...ﺁﺭﻩ ﻋﺰﻳﺰ ﺩﻝ ﻣﻦ...ﺗﻨﻬﺎ ﺭاﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻓﻘﻄ ﺗﻮﻛﻞ ﺑﻮﺩ...ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺖ و ﻳﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﺎ ﺑﻬﻢ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ;
ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ:ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺯﻧﺪﻱ,ﻧﺸﺮﻋﻠﻲ
پ.ن:ﺁﻳﺖ اﻟﻠﻪ ﺧﺎﻣﻨﻪ اﻱ:"ﻧﮕﺬاﺭﻳﺪ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮاﻧﻲ ﺑﺮاﻱ شهدا به سرنوشت روضه خوانی برای ﺳﻴﺪاﻟﺸﻬﺪاء در دوره هایی،دچار شود.همان چیزی که هست را بیان کنید؛منتها بیان هنرمندانه؛"
و ﻣﺎﻧﺪاﻧﺎ ﺟﺎﻥ ﻋﺰﻳﺰ,ﺗﻮ ﭼﻪ ﺯﻳﺒﺎ و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑُﺮﻫﻪ اﻱ اﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ اﻳﻦ ﺁﺏ و ﺧﺎﻙ ﺭا ﻗﻠﻢ ﺯﺩﻱ و ﺑﻪ ﻭاﻗﻌﻴﺖ ﻧﻮﺷﺘﻲ.
ﺩﺭ ﺭﻭﺯِ ﺭﻭﻧﻤﺎﻳﻲ ,ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﺷﺎﻫﺪ اﺷﻚﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ,ﺑﻐﺾ ﻫﺎﻱ ﺧﺎﻧﻮاﺩﻩ ی ﺷﻬﺪا و ﺟﺎﻧﺒﺎﺯاﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﮔَﻠﻮ ﻣﺎﻧﺪ و ﻗﻂﺮﻩ اﺷﻚِ ﺧﻮﺩِ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻗﻊ ﺻﺤﺒﺖ ﺭاﺟﻊ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯاﻥ و ﺷﻬﺪاﻱ ﻋﺰﻳﺰﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻡ.ﻛﻪ ﺻﺪاﻳﺖ ﻟَﺮﺯ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺗُﻦِ ﺻﺪاﻳﺖ ﭼﻪ اﺷﻚ ﻫﺎ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ...
ﺟﻠﺴﻪ اﻱ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺰاﺭ ﺷﺪ و ﺧﻮاﻧﺪﻥ اﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ و ﻗﺼﻪ ی ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺗﻮﺣﻴﺪ و ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ,ﺣﺲ و ﺣﺎﻝ ﻣﻌﻨﻮﻱ و ﺭﻭﺣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺮاﻱ ﮔﻔﺘﻦ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﻗﺎﺻﺮ اﺳﺖ.
ﻗﻠﻤﺖ ﻣﺎﻧﺎ,ﻣﻮﻓﻖ و ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﻲ ﺑﺎﻧﻮ
کتاب پیشنهادی: بلا گردون:م. بهارلویی
ﻫﻨﻮﺯ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺩاﻧﻠﻮﺩ ﺁﻫﻨﮓ ﺩاﺷﺖ و ﺯﻳﺮﻟﺐ ﺁﺭاﻡ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺧﻮاﻧﺪ:-ﻧﺬﺭ ﻛﺮﺩﻡ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﻳﻠﺪا ﻛﻨﺎﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ/ﺣﺎﻓﻆﻢ ﺭا ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﻜﺸﻢ
ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻮﺩ و ﺩاﻧﻠﻮﺩ ﺁﻫﻨﮓ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺗﻨﺪ ﭘﻴﺎﻣﻲ ﺁﻣﺪ,"ﻣﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﭘﻴﺎﻡ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﺪاﺭﻡ,ﻣﻴﺪﻭﻧﻢ ﺑﺪﻣﻮﻗﻊ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻣﻴﺘﻮﻧﻢ ﺯﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ?ﻛﺎﺭ ﻣﻬﻤﻲ ﺩاﺭﻡ!
ﺳﻮﺩا ﻧﻔﺴﺶ ﺭا ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺩاﺩ و ﻓﻘﻄ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ "ﻫﻮﻡ" ﺑﺴﻨﺪﻩ ﻛﺮﺩ.ﻫﻨﻮﺯ ﭘﻴﺎﻡ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﻲاش ﺯﻧﮓ ﺧﻮﺭﺩ.ﺁﻥ ﺭا ﻭﺻﻞ ﻛﺮﺩ و ﺑﺎ ﺩﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﻠﺮﺯﻳﺪ ﻛﻨﺎﺭ ﮔﻮﺵ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺻﺪاﻳﻲ ﺁﺭاﻡ ﺳﻼﻡ ﻛﺮﺩ.ﺻﺪاﻱ اﻣﻴﺮﺣﺎﻓﻆ ﺭا اﺯ ﺁﻥ ﺳﻤﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻛﻼﻓﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩاﺩ:-ﺳﻼﻡ.اﺯ ﻛﺎﺩﻭﺕ ﺧﻮﺷﺖ اﻭﻣﺪ?!
ﺑﻼ ﮔﺮﺩﻭﻥ:م.ﺑﻬﺎﺭﻟﻮﻳﻲ,اﻧﺘﺸﺎﺭاﺕ ﺑﺭﻛﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ
پ.ن:ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﻣﻴﺪﻭﻧﻴﺪ اﺳﻢ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﭼﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﻦ ﻛﺮﺩ...ﺩﺭﺳﺖ ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ی اﺗﻔﺎﻓﺎﺕ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺭﺩﻳﻒ ﺷﺪ و ﺩﻟﻢ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﺑﻼ اﺯ ﻋﺰﻳﺰاﻧﻢ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺷه ,ﺣﺮﻑ اﺯ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﺟﺪﻳﺪ ﺯﺩﻳﺪ و "ﺑﻼ ﮔﺮﺩﻭﻥ" ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ.اﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻴﺠﺎﻥ,ﻣﻌﻤﺎ و ﻫﺰاﺭﺳﻮاﻝ ﭘﻴﺶ ﻣﻴﺮﻩ,ﻣﻴﮕﺬﺭم.ﻓﻀﺎﺳﺎﺯی ﻫﺎﻱ ﺩﺭﺳﺖ و ﺑﺠﺎ,ﻛﺸﺶ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺭﻭ ﺟﺬب ﺧﻮﺩﺵ ﻣﻴﻜﺮﺩ ﻫﻢ ﻫﻴﭻ!ﻭﻟﻲ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻢ اﺯ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﭘﺮﺩاﺯﻱ اﻣﻴﺮﺣﺎﻓﻆ و ﺳﻮﺩا ﺑﮕﺬﺭﻡ